30 Ιαν Φυσική Δραστηριότητα
Ο παιδικός καρκίνος ανήκει στις 5 πρώτες αιτίες θανάτου των παιδιών στην Ευρώπη. Πιο συγκεκριμένα, ευθύνεται για το 18,5% των θανάτων των αγοριών 10 – 14 χρόνων και 10,7% των αγοριών 15 – 19 χρονών, όπως και για το 21,7% των θανάτων των κοριτσιών 10 – 14 χρόνων και για το 16,1% ηλικίας 15 – 19 χρονών. Κάθε χρόνο, εμφανίζονται περισσότερα από 35.000 νέα κρούσματα που διαγνώσκονται με καρκίνο.
Μέρος των παρεμβάσεων στον παιδικό καρκίνο είναι και οι χημειοθεραπείες. Η χημειοθεραπεία καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα με αποτέλεσμα να υπάρχουν πιθανώς επιπτώσεις τη φυσιολογική ανάπτυξη και να αυξάνεται ο κίνδυνος για ανάπτυξη κάποιας λοίμωξης ή καθυστέρηση της ανάπτυξης. Η μειωμένη φυσική δραστηριότητα έχει παρατηρηθεί τόσο κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος της θεραπείας του καρκίνου και αυτό λόγω της ύπαρξης αυτής καθ’ αυτής της ασθένειας και των πρακτικών που χρησιμοποιούνται για την θεραπεία της. Οι συνέπειες αυτού είναι η δυσθρεψία ή και η παχυσαρκία λόγω της ασθένειας, η μειωμένη καρδιοαναπνευστική λειτουργία και μυϊκή μάζα, η κόπωση και η αλλαγή στην λειτουργικότητα.
Τα παρεμβατικά προγράμματα άσκησης είναι ακόμα σπάνια, σε 10 διαφορετικές χώρες έχουν διεξαχθεί περίπου 46 προγράμματα – κυρίως στην Ευρώπη. Κατά βάση αυτό συμβαίνει διότι υπάρχει φόβος για την ενθάρρυνση της άσκησης λόγω του αισθήματος πόνου, της εξάντλησης και της αδυναμίας που βιώνουν συνολικά τα παιδιά.
Σύμφωνα με μετανάλυση που διεξήχθη το 2016 (Cohrane), ακόμα τα αποτελέσματα των παρεμβάσεων άσκησης δεν έχουν ασφαλή συμπεράσματα, αλλά φαίνονται θετικές επιδράσεις στη σύσταση σώματος, στην ευλυγισία, στην καρδιοαναπνευστική λειτουργία, στη μυϊκή δύναμη και στην ποιότητα ζωής.
