30 Ιαν Άσκηση
Έχει παρατηρηθεί, όπως και οι ενήλικες ογκολογικοί ασθενείς, έτσι και οι παιδιατρικοί ασθενείς μειώνουν τα επίπεδα της φυσικής τους δραστηριότητας τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά τη θεραπεία, που πιθανόν επιταχύνουν τις παρενέργειες μετά τη θεραπεία.
Η φυσική δραστηριότητα σχετίζεται θετικά με: τη διαχείριση του σωματικού βάρους, την καρδιοαναπνευστική κατάσταση, τη μυοσκελετική ακεραιότητα, την συναισθηματική ευεξία και μειώνει την πρόωρη θνησιμότητα στην ενήλικη ζωή. Από την άλλη, τα μειωμένα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας συνδέονται με μειωμένη καρδιοαναπνευστική λειτουργία, αερόβια ικανότητα και κινητικές δεξιότητες, αυξάνοντας το κίνδυνο για καχεξία και την κόπωση που συνδέεται με τον καρκίνο (4).
H μέχρι τώρα βιβλιογραφία αναδεικνύει την θετική επίδραση της άσκησης στην λειτουργία των οργανικών συστημάτων, στην κόπωση και στη σωματική ευεξία των παιδιών τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά τη θεραπεία. Είναι ξεκάθαρο ότι τα παιδιά που γυμνάζονται αυξάνουν την αερόβια ικανότητα και δύναμη με το τελευταίο να φέρνει ως αποτέλεσμα νευρομυϊκές προσαρμογές παρά υπερτοφία των σκελετικών μυών. Άλλη μια διαφορά που παρατηρείται σε σχέση με τους ενήλικες είναι ότι τα παιδιά έχουν πολύ καλύτερα αναπτυγμένο το αερόβιο τους σύστημα σε σχέση με το αναερόβιο (4).
Κατά τη βιβλιογραφική ανασκόπηση, πολύ συχνά εμφανίζεται και το ενδιαφέρον παράδοξο της υποθρεψίας σε ογκολογικούς ασθενείς που είναι στο ίδιο χρονικό διάστημα και με υπερβάλλον σωματικό βάρος ή/ και έχουν μπει στο στάδιο της παχυσαρκίας. Το παράδοξο αφορά ότι τα παιδιά αυτά μπορεί να έρχονται αντιμέτωπα με διατροφικές ανεπάρκειες και επιπλοκές (8). Βέβαια, παρατηρήθηκε ότι και ως ενήλικες έχουν αυξημένο κίνδυνο για μεταβολικό σύνδρομο. Το μεταβολικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται από μια ομάδα νοσημάτων που περιλαμβάνει την υπέρταση, τη δυσλιπιδαιμία, το σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και την παχυσαρκία (4).
